De man die bevestiging zoekt bij z’n vrouw, vindt z’n moeder in bed
In het voorjaar van 2013 nam ik voor het eerst deel aan een mannenworkshop. M’n vrouw had me een linkje gestuurd met de opmerking: is dit niks voor jou?
Ik las: “wat betekent het om man te zijn in deze tijd? Man te zijn aan de zijde van je partner? Man te zijn van je zoon? Zoon te zijn van je vader? Man te zijn tussen de mannen? Wat is de werkelijke mannelijke identiteit?” en besefte me dat dit inderdaad iets voor mij was.
Ik was me bewust van het gemis dat m’n vrouw ervaarde. En ik wist dat er “iets” was dat tussen mij en mijn eigen mannelijkheid in stond. En het had – dat wist ik zeker – te maken met mijn eigen seksualiteit. Het idee om daar – zonder de aanwezigheid van vrouwen – aandacht aan te besteden beviel me wel, dus ik schreef me in.
Op de dag van aankomst zaten alle mannen in een cirkel, en één voor één trokken we een kaart uit een “spel” met mannenwijsheden. Ik las: “de man die bevestiging zoekt bij z’n vrouw, vindt z’n moeder in bed”. BAM. Die hakte erin. Ik wist gelijk dat ik goed zat. De spiegel was helder: ik kon zien dat ik een kinderlijke afhankelijkheid van m’n moeder meenam in m’n relatie die zich uitte door pleasegedrag en een sterke behoefte aan goedkeuring.
