vrij mens zijn mannen retraite Tanzania

vrij mens zijn

Vrij mens zijn – mannen retraite Tanzania

Van 12 t/m 25 september 2023

Zijn met wie je bentIn relatie tot de komende mannen retraite, vrij mens zijn, in Tanzania raakt deze foto me diep. De foto is genomen tijdens de mannen retraite van afgelopen januari met coach Bart Wiegers. Het is alsof ik een blik werp in een ver, ver, ver verleden, behalve dan dat er ook mannen zitten, die toegerust zijn met comfortabele kleding, beschermende hoeden, supergoede schoenen, en genoeg water in plastic flessen.

Het contrast tussen deze Hadzabe bosjesmannen en onze mannen is onvoorstelbaar. Tegelijkertijd straalt dit tafereel een ontspannen samenzijn uit, een natuurlijke versmelting van energieën, waarbij vreemd genoeg, zowel de Hadzabe als onze mannen volledig op hun plek zijn in deze antieke omgeving. Dat raakt me.

We horen op deze planeet. We zijn deel van de aarde. We zijn deel van het geheel. Wij én zij! En daarbinnen neemt ieder van ons een unieke plek in.

Dit tafereel raakt het diepe verlangen in mij om rond te lopen op deze aarde alsof ik overal thuis ben, met iedereen verbonden en tegelijkertijd zo ontworteld uit alle leefcirkels, dat ik vrij ben.
Het leven wordt dan een stuk onpersoonlijker, wat de kern van wie we echt zijn nadert, vrij en van daaruit meer verbonden dan ooit! Tanzania helpt me hier enorm bij en kan jou daarbij helpen.

Zijn met MasaiZijn met gelijkgestemden

Zo is Mindful Adventure begonnen. Slapend als eerste westerse vrouw in dit kleine Masaï dorpje op een hard gespannen koeienvel, naast een compartiment met geiten, in het pikkedonker. De lucht doordrongen met de rook van een smeulend vuurtje, waardoor ik de volgende ochtend met rode, brandende ogen wakker werd. Wow, I am alive!

We hebben de neiging ons te verschansen tussen gelijkgestemden. We denken voortdurend in wij en zij, ik en jij! We doen wel eens uitstapjes buiten de groep, de exclusieve relatie, de eigen cultuur maar dat is direct spannend en kost veel energie. Vaak halen we (stiekem) opgelucht adem als we terugkeren naar de eigen vertrouwde omgeving, familie en vrienden, cultuur, religie en al die leefcirkels waarin we diep zijn verankerd. We zijn weer veilig! Als je het goed onderzoekt, is dat waar het over gaat. Erbij horen, veilig zijn. We leveren er maar al te gauw onze vrijheid voor in.

vrij mens zijnDe weg naar meer vrijheid

De weg naar vrijheid, ofwel de reis van de held (in), zoals Erik Spaans (coach van de mannen retraite van 12 september) dat noemt, is geen lineaire weg direct naar het doel. Zowel mannen als vrouwen zullen situaties aantrekken die uitnodigen, je diep verankerde beelden en overtuigingen over wie je bent en zou moeten zijn, te onderzoeken. Deze beelden blokkeren je ware natuur. Je onderzoek helpt je om je los te maken van wat deze beelden en overtuigingen je lijken te beloven, waardoor je ware natuur boven komt drijven. Wow, you’re alive!

In deze mannen retraite neem je de tijd, de stilte en de ruimte, om je aandacht te focussen op de beelden en overtuigingen die gekoppeld zijn aan jou als man. De vragen die Erik daarom bij je wakker maakt zijn: Wie ben ik als man? Wat wil ik nu eigenlijk leven? Wat is nu eigenlijk een “goede” man? Waar gaat het leven nu echt over? Wat zijn mijn kernwaarden? Waar word ik blij van? Waar ben ik goed in? Hoe verhoud ik mij tot de wereld, het leven, een partner, kinderen, ouders, vrienden en collega’s?

De invloed van je familielijnen

Daarnaast neemt Erik je mee op reis naar meer bewustzijn van wat je met je meedraagt van generaties voor je. Wat heb je ooit uit liefde besloten te dragen voor een of meer van je voorouders, waardoor je verzuimt het leven te leven dat bij jou past? “Pappa ik lijk steeds meer op jou”.

Erik: “Uiteindelijk vinden we onze eigen ware natuur, los van welk man/vrouwbeeld dan ook”!

Ruimte en stilte

mannencirkel Tanzania mannen retraiteVrij mens zijn, de reis van de held is een unieke kans om ver van je vertrouwde omgeving, gespiegeld door de wilde, ongerepte jungle in Afrika, de Afrikaanse mannen waarmee je reist, de onvoorspelbare elementen, de onvoorspelbare omstandigheden, de wilde dieren, geen wifi, geen luxe, jezelf te leren kennen als man en de stappen te zetten die nu voor jou mogelijk zijn. Het onpersoonlijke veld van ruimte en stilte hangt als een beschermjas om je heen. En daar kun je op vertrouwen.

Je maakt deze reis alleen en samen met je Afrikaanse en Westerse broeders.

Welkom man in Tanzania want je kunt nog mee met dit een-keer-in-je-leven avontuur

 

Lake Natron

Terug naar de essentie van de natuur

kijken in oneindige ruimte

Op reis gaan met Mindful Adventure in de ongerepte natuur van Ngorongoro en Serengeti, de oer-jungle in het zuiden of een diepgaande reset tijdens de solo-retreat is niet zomaar een reis. Het is een reis terug naar de essentie van de natuur, te zijn zonder materiële luxe, wifi, moderne prikkels, afleiding van buitenaf met als doel te reconnecten met je eigen essentie en de essentie van het leven zelf.

Dat klinkt groot en dat is het ook. Het is potentieel levensveranderend. En dat woord verschijnt dan ook regelmatig in onze reviews.

Reizen is beladen tegenwoordig en ook voor een duurzaam bedrijf als Mindful Adventure is het paradoxaal om het klimaat te belasten door te vliegen, met als doel bij te dragen aan een wereld die bewoond en bestuurd word door mensen die vanuit hun echte zelf beslissingen nemen. Mensen die denken, voelen en handelen vanuit liefde voor het geheel, in plaats van hun eigen belangen voor ogen te hebben.

Het verschil tussen mind en essentie

Het gaat er bij ons om dat meer en meer mensen inzien wat het verschil is tussen onze mind; die denk- en gevoelswereld van binnen die aangestuurd word door overlevingsdrang, en wie je “daarachter” werkelijk bent. Je bent een in en in liefdevol, intelligent en krachtig wezen, in staat in harmonie met de natuur te leven.

Mindful Adventure doet niet anders in Tanzania, met krachtige hulp van de ongerepte natuur, de oerstilte en eindeloze ruimte, je een pad te tonen naar die plek van binnen, waar vanuit je angsten verbleken en je als vanzelf die dingen loslaat, die je bestaan en ons bestaan als mensen op deze planeet niet dienen. Read more

Terug naar je zintuigen

Een paasblog over affirmeren

Affirmeren

In een reactie op een facebook post over affirmeren lees ik vanochtend dit:

“It’s a quick way to change your subconscious programming to manifest your desires”.

Ik weet dat dit voor veel mensen betekenis heeft en het ligt gevoelig. Toch waag ik me eraan waarom het voor mij als coach en spiritueel leraar niet belangrijk is of affirmeren werkt of niet. Waar het voor mij om gaat is het onderzoeken van het onderliggende idee dat het manifesteren van je verlangens je gelukkiger zou maken en het (verborgen) gevoel van controle en macht dat ermee gepaard gaat. Het staat haaks op mijn ervaring dat geluk mijn natuurlijke aard is en ervaarbaar wordt zodra ik ontspan in mijn verlangens en ben met wat er is. Affirmeren en de verborgen behoefte aan controle komen voort uit mind en dat betekent binnen het perspectief van Mindfulness dat het geluk van vervulling kortstondig zal blijken te zijn.

De mind/je brein zijn die gedachten en gevoelens in jou die van jongs af aan zijn gevormd in relatie met jouw persoonlijke omgeving, je cultuur, je religie, je locatie op de aardbol etc.

Vanuit mind/je brein geloof je dat je gelukkig bent als het leven doet wat jij wilt. En dus ben je ook ongelukkig als het leven niet voldoet aan jouw verwachtingen en wensen.

Read more

mogen we vliegen

Het leven leren vertrouwen

Mogen we daarvoor vliegen?

Ik reis al tien jaar door Tanzania en ik woon er nu drie jaar. Ik wil proberen in dit blog over te dragen waarom ik vind dat Mindful Adventure, in deze tijd van serieuze aandacht voor klimaatverandering, mensen nog mag uitnodigen om naar Tanzania te vliegen.

grommen uit verzetIn Nederland ben ik ver gekomen in de terugkeer naar mijn essentie en helderheid te vergroten over het onderscheid tussen essentie en mind, tussen echt en onecht. Uit dat proces is Mindful Adventure voortgekomen.
Nooit had ik kunnen vermoeden dat ik in Tanzania terecht zou komen om een voor mij nog grotere les te leren; de totale overgave aan het bestaan, aan het geheel. Read more

vrij bewegen

Vrij bewegen is bedolven onder schaamte en ongemak

Waar je ook komt, of het nou in Afrika of Europa, China of Nieuw Zeeland is, overal zie en merk je dat mensen veel spanning met zich meedragen op vrij bewegen.

Zodra ik dan ook tijdens een solo-retreat of safari uitnodig om te dansen of bepaalde bewegingen te maken zoals het schudden van het lichaam of wiegen, komt er een ongemakkelijke sfeer, worden er afgepaste bewegingen gemaakt, of verontschuldigend gezegd dat men op de dansvloer wel durft te bewegen.

Kijkend naar dansvloeren, ook hier in Afrika, valt echter op dat veel mensen ingehouden dansen, en patroonmatig dansen (steeds dezelfde bewegingen). Het bewegen mag eigenlijk niet of binnen goedgekeurde kaders. We kijken wel graag naar dansers die binnen de setting van een optreden vrij bewegen en gek mogen doen.

vrij bewegenZodra we een actieve ademmeditatie doen waarin je helemaal vrij bent om je impulsen te volgen, te bewegen met je lichaam, spanning uit je handen te slaan, op je kop te gaan staan als je dat wilt, komt er ongemak op, schaamte, schroom om jezelf zo vrij te laten.

Een natuurlijke expressie van zichtbaar genieten

Voor kinderen is vrij bewegen, stoeien, dollen, over de grond rollen, rennen, springen, dansen, koprollen maken een natuurlijke expressie van hun levenslust, een spontaan opvolgen van hun impulsen waarbij ze zichtbaar genieten van hun lichaam.

Zichtbaar genieten van ons lichaam, daar zeg je me wat. Dat is behoorlijk beladen geraakt bij veel volwassenen. Hier in Tanzania mogen man en vrouw elkaar absoluut niet spontaan aanraken als anderen dat zouden kunnen zien. Een huppeltje maken of gek doen op straat, levert je meteen van alle kanten (uit)lachsalvo’s en/of geroddel op. Read more

solo retraite Tanzania

Veel gedachten zijn in je brein als een virus in je lichaamscel  

Wanneer een virus een cel infecteert, zal deze cel – de zogenaamde gastheercel – duizenden identieke kopieën van het oorspronkelijke virus gaan produceren.

Citaat uit Wikipedia

solo retraite TanzaniaHet geloven van een gedachte

Het geloven van een bepaalde gedachte kan je een leven lang ongelukkig maken. De bron van je gedachte kan een traumatische ervaring zijn of een onhandige boodschap van je moeder of vader toen je klein was en alles daar tussenin.

Een boodschap die diep binnen kan komen, is bijvoorbeeld dat het kind lelijk of te dik is. Het diepe geloof van een kind in de waarheid van die boodschap kan vervolgens een leven lang pijn, ongeluk, eetstoornissen en andere ellende veroorzaken. Het kind nam het perspectief van de boodschapper over en begon zelf duizenden gedachten te produceren die deze eerste boodschap bevestigden. Deze verpestten blijvend de oorspronkelijke zorgeloze staat waarin het kind verkeerde. Daar heb je je virus. Read more

corona online coaching

Van emotionele armoede naar innerlijke rijkdom

“Economische schade door de corona crisis valt in het niet bij de emotionele verarming schrijft redacteur van de Volkskrant Peter Giesen op zaterdag 18 april. Hoe lang houden we het leven in de anderhalve meter samenleving vol?”; vraagt hij zich af.

Wat volgt is een opsomming hoe etentjes, borrels en feestjes, concerten, theaterbezoeken zijn afgezegd, niet meer kussen, aanraken en omhelzen. Alle gezelligheid is weg. De mensen worden onrustiger naarmate het langer duurt. En hij stelt dat de quarantaine een verschrikkelijke emotionele verarming betekent.

Afleiding zoeken

Voor de ouderen en sociaal zwakkeren, waar niemand meer op bezoek kan komen is dit zwaar. Voor de mensen die sterven zonder dat hun hand wordt vastgehouden is het dramatisch. Maar voor het gros van de mensen is dit niets anders dan de aloude confrontatie met de eigen innerlijke leegte, die ze met behulp van entertainment, verslavingen, keihard werken, relaties, een digitale wereld, technologie en het streven naar succes, niet hoeven te voelen. Een maand op jezelf teruggeworpen worden en we voelen ons emotioneel zwaar verarmd?

Emotionele armoede

Ik heb om meerdere redenen moeite met de stelling dat we door de lock down maatregelen emotioneel zo verarmen. Het is waarschijnlijker dat door de quarantaine zichtbaar wordt wat al veel langer verborgen ligt in onze samenleving. Ik ben onder meer naar Tanzania vertrokken vanwege de toenemende emotionele verarming die in Nederland al jaren plaatsvind onder invloed van de digitalisering en ver-technologisering van de samenleving. Read more

leeuwin luistert naar het verhaal

Wat is jouw verhaal?

De Tanzanianen hebben een fantastische vraag in hun taal rugzakje. Na de eerste begroetingen komt ie: “Wat is jouw verhaal”?

Die vraag draagt een van oorsprong groot bewustzijn in zich, namelijk dat wat een mens te vertellen heeft een verhaal is over een gebeurtenis en niet de gebeurtenis zelf. Het schept meteen een bepaalde afstand naar de inhoud van het verhaal. Ze weten dat ze een zwaar gekleurde versie krijgen. “Tell me your story”! Het bewustzijn dat iets maar een verhaal is, leidt tot groot vermaak en intense lachsalvo’s bij de nachtelijke kampvuren. Read more

mensafari Tanzania

Ontvangen is gelijk aan ontspannen

Ik leer iets de afgelopen tijd, echt iets wat ik ongelofelijk moeilijk heb gevonden en vind. Ik leer om te laten en zelfs om te stoppen, om op tijd te zeggen: “luister dit gaat hem niet worden. Hier staan we echt heel anders in. We gaan elkaar hierin niet vinden, ik accepteer dat”. En tot mijn grote plezier laat dat knagende, zeurende, soms misselijk makende of zelfs scheurende gevoel van binnen, wat uren kan blijven hangen, los en ga ik over tot de orde van de dag. Alles tot op het bot uitwerken en doorploegen, wat heb ik mezelf en anderen daar veel mee aangedaan. Eerlijk ontvangen wat er is, is ontspannen.

Read more

de bijzondere relatie

De belofte van perfectie is het winnen en behouden van de ander

wachtenTegen de tijd dat ik uit mijn kindertijd kwam, was ik gebroken. Ik liep rond als een onvervuld kind verlangend en wachtend op “die ander” die tot in het extreme niet kwam. Vanaf het begin beleefde ik mijn relatief korte bestaan als een nachtmerrie door de afwezigheid van tenminste een liefhebbende volwassene die voor me zorgde en me voorzag van een beschermende veiligheid.

Niet meer wachten

Het moment kwam dat ik begreep dat ik ten onder ging als ik nog langer bleef wachten. Ik was 19 toen ik van de ene op de andere dag een radicale switch maakte van het behoeftige, wachtende kind naar een gevende persoonlijkheid. In de 20 jaar daarna ontwikkelde zich een top hulpverlener doordat ik precies wist wat ikzelf had gemist. Ik had mijn eigen behoeften doorgestreept en was daardoor volledig in staat om de ander in mij te ontvangen. Hierdoor wist ik de brug naar de wereld weer te slaan. Dat redde mijn leven maar veranderde niets aan de fundamentele spanning waarmee ik rondliep.

De ander

Die fundamentele spanning kwam voort uit het onverminderde geloof dat ik de ander nodig had om het te redden. En hoe kun je ontspannen als je innerlijke camera 24 uur per dag obsessief gericht is op de ander omdat deze gezien wordt als de primaire levensader? Het dondert echt niet of je jezelf in die overlevingsstrijd presenteert als iemand die neemt of geeft.
Want hoe kun je ontspannen als je tot op het bot gelooft dat je perfect moet zijn om voor elkaar te krijgen dat je gezien wordt en omarmd wordt door die begeerde “ander”.

Read more