Overleven in broederschap
Overleven in Afrika gaat soms makkelijker als je als dier een bondje sluit. Zeven jaar geleden reisde ik voor het eerst naar Afrika. Ik werd aangetrokken door de wilde natuur, de stilte, de ruimte, het kamperen, het ontmoeten van dieren maar vooral ook de behoefte om eens iets heel anders te doen. Een van de plaatsen die we bezochten was Chobe National Park in Botswana. Het bleek een waterparadijs te zijn en terwijl we in een boot zaten, zagen we plotseling een zilverreiger parmantig rechtop staan, maar wel wonderbaarlijk zwevend vlak boven het water.
Het had hetzelfde effect als Julie Christie verkrampt rechtop starend op een zwarte gondel in Venetië, een scene uit de spannende film Don’t look Now. Later zagen we lachend dat de oorzaak van deze zwevende reiger niets te maken had met een soort bovennatuurlijk gebeuren maar alles met de aanwezigheid van een groot, log nijlpaard dat snuivend aan de oppervlakte kwam en onze Jezus majestueus ondersteunde.
In Tanzania zag ik jaren later vaker van deze symbiotische vriendschappen tussen verschillende diersoorten. Er is bijvoorbeeld een zoete alliantie tussen zebra en wildebeest. Wildebeest ruikt niet zo goed, terwijl zebra een geweldige reuk heeft. Zebra heeft echter niet genoeg gezichtsvermogen, maar wildebeest heeft nou net dat weer. Zo ruikt zebra het gevaar terwijl wildebeest het ziet. Samen kunnen ze elkaar helpen roofdieren te overleven.
Helpen overleven
Ik zal nooit onze Tour in Tarangire Nationaal Park vergeten. We stonden vlakbij een rivier met hoog opgetrokken oevers toen plotseling wildebeest verscheen. Hij stond stevig tussen twee bomen met uitzicht op de hele omgeving. Toen daagde er nog een op, nam rustig de tijd om te kijken, liep langzaam naar het water beneden en nam aan de overkant een strategische positie in. Hij stond daar zo fier en machtig. Dan verschijnen er hordes zebra’s, galopperend en springend in het water. Uitgelaten en speels genoten ze van het water. Het leek een onbezorgde, dolle boel. En al die tijd stonden de wildebeesten roerloos en imposant als wachters van de tempel hun taak om ieder te helpen overleven te vervullen.
Dankbaarheid
Nog een mooi paar is Buffel en Red Billed Oxpecker. Oxpeckers voeden zich met de luizen en teken in de huid van Buffel. Maar wat hen meer dan welkom maakt, is het feit dat ze schreeuwen wanneer de roofdieren dichtbij komen. Uit dankbaarheid biedt buffel zijn bescherming aan en natuurlijk gratis vervoer.
Taferelen als deze zijn slechts een van de vele onverwachte, aangename verrassingen die Tanzania je tijdens een safari brengt. Je weet nooit wat je tegen gaat komen. Samen maken we deel uit van een speurend avontuur, onze aandacht bij onze zintuigen, volledig ontspannen en tegelijkertijd opgewekt aandachtig.
Coverfoto: Sudhir Shivaram
