De kracht van het nu
Sinds Eckhardt Tolle zijn populaire boek “de kracht van het nu” schreef is het hier en nu-zijn doel geworden voor velen. Als je gelooft dat het nu het doel is, zul je makkelijk denken dat het niet uitmaakt wat je doet zolang het maar in het hier en nu is. Op een bepaalde manier is dit waar. Maar het is belangrijk te begrijpen dat in het hier en nu zijn geen doel is maar een poort. Wat achter die poort ligt, is onbewust behoorlijk bedreigend voor je.
Hoe je ook lijkt te verlangen naar de hereniging met je essentie, ooit heb je die toestand achter je gelaten om bij de wereld te kunnen horen. Ooit heb je je door de wereld laten betoveren uit angst er niet bij te horen en aangezien je afhankelijk was zou je het ook niet redden. Die oude angst zit diep in de basis van je persoonlijkheid geworteld. Iedere keer dat je werkelijk in de buurt komt van je essentie zal die oude angst opspelen. Als dat niet gebeurd kun je er de donder op zeggen dat wat je voor je essentie aanziet, waarschijnlijk een of andere “feel good movie” is of gelinkt is aan het heerlijke gevoel dat optreedt na een diepgaand beleefd helingsproces.
Angst is de moeilijkste emotie
Zelf heb ik ervaren dat ik langdurig in een staat van liefdevolle vrijheid verkeerde en dat er ondertussen langzaam maar gestaag van binnenuit werd gewerkt aan de herhaling van de val uit het paradijs. Ik zag het, maar de omstandigheden waren zo extreem dat ik toch langzaam werd ingezogen. Iets in ons is moeilijk te overtuigen van de voordelen van “helder” zijn. Iets in ons is erg bang.
Angst is de moeilijkste emotie om te weerstaan en te doorzien. We gaan niet aan de pillen vanwege verdriet of woede. We gaan aan de pillen als we angst- en paniekaanvallen hebben en als we de controle kwijtraken over onszelf. Ik heb geleerd dat het nodig is om dagelijks te trainen erbij te kunnen blijven, alleen zonder ander. Zodra de ander iets aan jou toegevoegd lijkt te hebben; een hand op je schouder, een hug; een liefdevolle of begripvolle blik; heb je iets gedempt en ben je alweer verdwaald.
Het nu is de poort
Het nu is de poort. En velen zijn uitbundig aan het spelen voor die poort, samen met elkaar. En het is een heerlijke tijd vol intimiteit en levendigheid. Maar het is belangrijk te zien dat veel van je extatische ervaringen voortkomen uit bevrijding van onderdrukte, onafgemaakte zaken uit het verleden. Die bevrijding kan leiden tot voor de poort.
Maar dan moet je er nog door en daar zien te blijven. Wat ik veel zie is dat mensen bezig blijven met afmaken en helen en er eerlijk gezegd lang in in blijven hangen. In feite ben je dan je oude nachtmerrie keer op keer aan het herhalen, hoe lekker het iedere keer daarna ook voelt.
De oude, traditionele leraren blijven het vertellen. Nu even niet spelen, zitten en erbij blijven!
Ik weet het, het is geen populaire boodschap. Ik speel zelf ook bijzonder graag. Maar het goede nieuws is, het kan allebei. Als je maar weet wat het onderscheid is tussen echt en fantasie. Als je maar weet wanneer je de vrijheid van het kind beleeft en wanneer de vrijheid van de volwassene die je nu inmiddels bent je vervult.
