Maria Goos op mindfulness safari

Het reisverslag van Maria Goos is te lezen in het tijdschrift ZIN (8 mrt-4 april 2018)

Overgave versus gezonde kritiek

“Marcel zegt weer dat ik me ”nou eens moet overgeven aan wat er komt” en niet zo kritisch moet zijn. Hij benadrukt dat we dingen meemaken waar toeristen in een touringcar alleen maar van dromen. Dat is zo, en dat vindt ik ook leuk. Maar ik denk óók: “hoe gaan we dit in hemelsnaam oplossen”?
Citaat: Maria Goos

In de zomer van 2017 gaan Maria Goos (bekend scenarioschrijver van o.a Oud geld en Cloaca) en Marcel Musters (bekend acteur en een van de oprichters van mugmetdegoudentand) mee met ons op een Mindfulness Road Trip in Noord-West Tanzania.

Hoewel Maria Goos aan het eind van de reis uit de grond van haar hart zegt, dat ze een fantastische reis heeft gehad, opnieuw voor de “chaos” zou kiezen en niet voor een gestroomlijnde safari met een Touringcar, heeft ze ook geworsteld. Veel is anders gelopen dan ze had gedacht.

Stress

Tijdens de reis heb ik weleens moeten glimlachen van binnen. Mijn hele leven is anders gelopen dan ik had gedacht. “Goddank”: denk ik er dan stiekem achteraan. Maar ook: “wat heeft dat lang zeer gedaan”! Ik denk dat dit voor heel veel mensen geldt. Sterker nog ik zie en hoor dat we met zijn allen de hele dag bezig zijn met de strijd tussen enerzijds onze eigen verwachtingen en overtuigingen en anderzijds de realiteit.  De realiteit heeft er nu eenmaal een hobby van gemaakt anders te zijn dan hoe wij het denken te willen. Frustratie op frustratie stapelt zich en dat mag je best stress noemen.

Een spiritueel perspectief

Mindfulness heeft geen ander doel dan je bewust te maken van dit spanningsveld in jezelf en te leren zijn met wat zich aandient. Ook spiritueel leraar Byron Katie weet als geen ander in haar dialogen met mensen te laten zien, dat lijden en stress voortkomen uit onze eigen gedachten over gebeurtenissen en niet uit de gebeurtenissen zelf.

Daar helder over te worden en te blijven is een heel proces. De weerstanden zijn altijd groot want uiteindelijk zal er weinig overblijven van al die eindeloze verhalen en daarmee verbonden gevoelens, waar we zo diep mee verbonden zijn geraakt. Als er weinig overblijft gaat dat op een zeker punt voelen als “lost”, angstig, nietig, stuurloos, bedreigend, verwarrend en soms compleet donker.

Onze vertrouwde persoonlijkheid staat op het spel tot in zijn wortels en dat is niet niks. Dat is het moment waarop overgave belangrijk wordt. Laat het gebeuren, durf het te voelen, loop niet weg, grijp niet terug naar de oude vertrouwde controle behoefte.

Het leven heeft nog ruimte in Tanzania

In Tanzania gaat weinig zoals je het verwacht. Een perfect decor dus voor een mindful safari. Iedere dag zul je uitgedaagd worden om je verzet tegen de omstandigheden, de neiging om daar iets of iemand van te beschuldigen en het vasthouden aan hoe je gelooft dat het had moeten gaan, los te laten. Zodra dat lukt, ben je direct in staat om de geschenken die je ieder moment door het bestaan worden gegeven, en alles en iedereen daarin, liefdevol te ontvangen.

Daarom ben ik zo blij met de beschrijving die Maria geeft van zo’n moment waarop het anders liep dan gepland, maar zij in staat was de schoonheid en levendigheid van die ochtend precies waar we waren op te merken en intens te beleven.

“Aan de overkant van het Victoriameer wachten we urenlang. We weten niet waarom de jeeps er niet zijn en vragen er niet naar. We kijken naar het leven rondom de ferry. Onder een afdakje zitten mannen te dammen met doppen als damstenen. Kinderen hiphoppen als ware professionals. Moeders lopen met kinderen op hun rug en huiswaar op hun hoofd. Alles is oranjerood gekleurd door het zandstof en het geheel baadt in zachtgeel zonlicht”.

Het leven vertrouwen

Het is mijn oprechte ervaring dat de kwetsbaarheid die gepaard gaat met meebewegen, de weg opent naar je hart en het hart van anderen. Uiteindelijk ontdek je misschien dat je het leven kunt vertrouwen en dat het veel beter weet dan jij wat er goed voor jou is en voor het geheel, zelfs dat het je in ieder moment probeert te ondersteunen in de dingen die er werkelijk toe doen en meer.

Meer vertrouwen in het leven is misschien wel noodzakelijk om te ontspannen in wat zich aandient, ook als het akelig voelt. mindfulness en andere meditatie stromingen doen hun best je ogen daarvoor te openen. Het brengt het echte avontuur terug in je leven. Dit proberen we in Tanzania te leven en ja dat is uitdagender dan wekelijks een uurtje mindfulness in een gecontroleerde setting of een reis waar alles tot in de puntjes comfortabel is geregeld. Maar wat krijg je er veel voor terug.

Karibu Tanzania!