Skip to main content

Misbruik van vrouwen in Afrika

Deze video laat een dagelijkse realiteit zien in Congo maar in Tanzania is het niet anders. Het misbruik van vrouwen stoelt op het idee dat een man zijn vrouw bezit. Kijk alsjeblieft, het is de moeite waard.

Terwijl je naar deze video kijkt, kom je mogelijk verdriet, verontwaardiging of zelfs woede tegen. Je wordt geconfronteerd met ideeën die je als idioot bestempelt. Waarschijnlijk ervaar je ook afstand omdat het gelukkig niet over jou gaat en ook niet over jouw cultuur. Dus jij en jouw cultuur zijn beter.

Zijn we echt beter?

Als je klaar bent om over je eigen gedrag in je huwelijk maar ook in je relaties met andere mensen te reflecteren, kun je erachter komen dat je bewust of onbewust verwacht dat de ander jouw behoeften vervult. Ook als je veel gevend gedrag vertoont, zul je ontdekken dat ook daarachter het idee leeft, dat andere mensen meer van je zullen houden en/of meer voor jou zullen doen en je meer zullen waarderen dan als je nemend gedrag vertoont. Veel van je emoties zijn verbonden met deze verwachtingen omdat we sterk geloven dat je van anderen afhankelijk bent voor de vervulling van je behoeften en verlangens.
We staan veraf van de ervaring dat we volwassen zijn en goed kunnen zorgen voor onze eigen behoeften. Daarom blijven we de strategieën herhalen die we als kind nodig hadden om ons van de zorg van anderen te verzekeren. We kunnen heftig huilen, schreeuwen, vechten, glad praten of urenlang argumenteren of zelfs dagenlang niets meer zeggen tegen een ander om onze zin te krijgen. Het moment waarop een ander nee zegt of onvoldoende in staat is ons te geven wat we willen, is dat heel moeilijk voor ons.
Hoe vaak verliezen we niet ons respect uit het oog, worden manipulatief of zelfs (verbaal) gewelddadig als anderen meer beschikbaar zijn voor zichzelf dan voor ons? En wat doen we niet allemaal om van die (speciale) ander een remake te maken van ons ideale plaatje, zodat deze onze verlangens beter kan gaan vervullen.

fightingWe zijn vrij. Vrijheid is onze natuur.

Maar wat zijn we bang voor onze en andermans vrijheid. Het betekent dat je geen zekerheid meer voelt in welke relatie dan ook. Jijzelf en anderen kunnen onvoorspelbaar worden. De relatie is mogelijk niet meer op de eerste plaats. Je zult meer kans hebben om op jezelf teruggeworpen te worden met alle angstige onveiligheid van dien.
We vergeten liever dat we vrij zijn en staan toe dat we andermans ruimte verkleinen en laten toe dat anderen onze ruimte beperken. Alles beter dan voor je vrijheid te gaan staan.
Veel mensen geloven dat het egoïstisch is om voor je vrijheid te gaan staan en beschikbaar te zijn voor je eigen behoeften. Ik vind dat niet waar.

Goed voor jezelf zorgen is een natuurlijk gevolg van bewust wortelen in je volwassen staat. We zijn geen kinderen meer dus we hoeven ook niet meer als kinderen behandeld te worden en we hoeven anderen ook niet meer als kinderen te benaderen, ook al geloven zij zelf hulpeloos en afhankelijk te zijn en gedragen zich daarnaar.
Een volwassene erkent de vrijheid van zichzelf en anderen en neemt verantwoordelijkheid voor zijn eigen behoeften en emoties. Een kind raakt van vrijheid in paniek.

Van kinderlijk narcisme naar volwassenheid

Er worden projecten gedraaid in Congo en Tanzania die de man-vrouw problematiek benaderen vanuit een economisch perspectief. Ze proberen met kringwerk de hele gemeenschap te laten zien dat onderdrukking, misbruik en ook verkrachting van hun vrouwen slecht is voor de financiële situatie van het gezin. De vrouwen zijn ongelukkig, uitgeput, haatdragend en daardoor vol weerstand naar hun mannen. Initiatieven op het gebied van een klein bedrijfje blijken vaak te mislukken vanwege de misbruik situatie.

De projecten gaan uit van individuele vrijheid en respect als een natuurlijk gegeven, waardoor misbruik altijd tot gebrek aan productiviteit zal leiden en het veel beter is om bewust samen te werken vanuit harmonie en gelijkheid. De projecten bewijzen dat op langere termijn een respectvolle samenwerking (volwassen gedrag) leidt tot verbetering van de financiële situatie in een gezin, zoals je in de video kunt zien. Het kost gemiddeld twee jaar is me verteld door Kivulini, een Tanzaniaanse organisatie die zich sterk maakt voor het “bestrijden” van alle vormen van misbruik van vrouwen.

Alleen achterblijven is onze op één na grootste angst

Niemand bezit ons of kan het bezit zijn van iemand anders. In essentie hebben we nergens recht op. In het westen lijkt dit een geïntegreerde opvatting te zijn in de samenleving maar als we het werkelijk op een diep niveau hadden eigen gemaakt, zouden we ons respect niet meer verliezen naar de ander toe. Zolang we geloven dat we afhankelijk zijn van de ander om te krijgen wat we nodig hebben, zullen we woede en geweld, geroddel, discriminatie, manipulatie, en ander misbruik gebruiken als machtsmiddel over anderen zodat we ons veilig kunnen voelen. De ander afhankelijk en klein maken geeft ons de illusie dat we niet verlaten zullen worden. Verlaten worden is onze grootste onbewuste nachtmerrie.

facing alonenessAlle misbruik is gebaseerd op het geloof dat andere mensen onze behoeften moeten vervullen

Het statement dat ik hier maak is dat misbruik zal blijven bestaan in ieder van ons als we vermijden ieders fundamentele vrijheid te onderkennen.

Je meer en meer verbinden met je volwassen zijn

Tijdens al onze safari’s werken we met dit inzicht. Het is een basis programma in ieders mind. We ondersteunen je om stappen te zetten in de richting van meer vrijheid en te ontspannen in de angst hiervoor. We ondersteunen je vooral ook om stappen te zetten vrij te worden van het diep geankerde geloof dat je van anderen afhankelijk bent om je goed te kunnen voelen en veilig te zijn in het bestaan. Om echt iets te bereiken is het nodig om 14 dagen met elkaar te zijn.

Zodra je dit helder hebt, begin je te begrijpen wat het voor je levensgeluk gaat betekenen als je het idee afhankelijk te zijn, loslaat. Het is levensveranderend in de positieve zin van het woord.